Tiba en ik waren deze week op stap, kijkend en luisterend naar de mensen rondom ons. Ze wou een koekje snoepen uit de handen van onze lieve Sabrina en ik had wel zin in een lekker koffietje.
"Napels is een prachtige stad, maar het verkeer is als een chaotische dans. Er is een ritme, maar je moet de stappen leren anders ben je verloren." In Sint-Truiden is het vaak niet anders gesteld. Niet mee eens? Ik nodig je uit om met mij op het terras van De Bron iets te komen drinken. Het getoeter, soms gevolgd door ‘bijna-botsingen’, het is een dagelijks tafereel dat afleiding geeft mét ergernis over de miskleunen van onze medemens. Het is ongelooflijk hoe weinig de voetganger weet over de basisverkeersregels. Eender welk licht of donker gekleurd mens moet echt dringend beginnen na te denken dat het volgen van die wetgeving hem of haar wel eens het leven kan redden!
Met twee op 1 step
Ik geef een paar voorbeelden: twee jongens op één step komen tegen de richting in van de Naamsesteenweg richting stad. Ze steken, zonder afstappen, het zebrapad over. Zonder al te veel te kijken, zeker en vast zonder oogcontact met de bestuurder van de aankomende auto. Gezien ze ‘gemotoriseerd’ zijn, mogen ze bovendien niet tegen de richting inrijden op de openbare weg. Ze mogen ook niet rijden op het voetgangerspand. Het voertuig op die 2 kleine en soms snelle wieltjes mag dus bij het oversteken niet zelf rijden!
Eeuwige jachtvelden
Een oudere dame het zebrapad oversteekt, zonder te kijken naar de auto’s die voorbijrijden, ideaal om iets vroeger dan voorzien de eeuwige jachtvelden op te zoeken! Een jonge gast loopt naast het zebrapad de straat over, geen blik gunnend naar een lichte vrachtwagen die daar net passeert. Getoeter en verontwaardiging alom… Een paar fietstoeristen steken het zebrapad over zonder van hun fiets af te stappen, wat dus echt niet kan. Sommige rijden 3 x per jaar op hun aluminium ros en dan nog bij ons in Sint-Truiden, het mekka van onveilig fietsverkeer. Een zebrapad is een ‘meer veilige strook’ maar ook niet meer dan dat. We dienen inderdaad eerst oogcontact zoeken met de wagen waarvan we het pad gaan kruisen. Veel mensen vergeten dat, wat dus oh zo gevaarlijk is!
Verpletterende verantwoordelijkheid
De verkeersreglementering van de stad Sint-Truiden is ook mede oorzaak om de medemens naar de andere zijde van de eeuwige jachtvelden te helpen: Het feit alleen al dat auto’s die de stad inrijden via de Stapelstraat niets anders kunnen doen dan, ofwel via de grote markt een parkingplaats te zoeken, ofwel via de Clockemstraat terug de stad uit zien te geraken. Om dan uit te kijken naar een goedkoop plekje om te parkeren langs de Vesten, de Brustempoort, de Tegelrij,…
Verkeersvrije binnenstad
In feite héél idioot als je soms auto’s binnen het kwartier wel 3 keer ziet passeren aan het terras van De Bron om toch maar die gegeerde bijna gratis parkeerplaats vast te krijgen. We hebben onder de politiekantoren een grote parking waar ook een korte tijd gratis het gemotoriseerd blikken karretje kan worden achtergelaten. Een verkeersvrije binnenstad tussen 11u00 en 18u00, zou dat niet kunnen?
De auto in je nek meenemen?
Neen, de burger wil absoluut die auto zo kort als mogelijk bij de winkel die ze willen bezoeken. Probeer dat maar eens in Hasselt, Maastricht, Luik, de pot op ja, daar komt niets van in huis! Burger, trek je ogen open, we hebben mogelijkheden maar die benenwagen bewegen wordt dus noodzakelijk. De auto in je nek meenemen gaat gewoon niet meer. Die oude koppigheid laten varen is het enige wat je kan doen. Minder autobeweging op de Naamse Vest gaat een veel veiliger verkeer opleveren, de oudere mannen gaan terug meer praten over die mooie jonge vrouwen die passeren… De dames zien het weer zitten om dat fris kontje te beloeren van die jonge kerel die voorbij komt !
留言